Domino day, moest er ineens aan denken. Hoe alles met elkaar samenhangt en wat het effect is als er ergens een steentje niet helemaal goed staat.
Een indrukwekkende hal vol kleine steentjes met grote impact. Waar vaak interessante bouwwerken doorlopen worden om weer een volgende schakel in het geheel te kunnen activeren.
Het lijkt wel op het toneel van de wereld. We staan erbij en kijken ernaar. Alsof iedereen zijn adem inhoudt. Want het wordt stil. Verrektuh stil zal ik maar zeggen.
Ineens is alles anders. De stilte is oorverdovend. Er ging iets mis. En wat het ook is, er is een blokje dat net iets te ver weg stond om nog aangetikt te worden.
De werkelijkheid van een smooth lopend bouwwerk dat met uiterste precisie is opgebouwd, vervalt in een bittere pil.
Wat zo mooi leek, bleek een dramatisch einde te krijgen. Het ongeloof op de gezichten, de pijn en het verdriet. Al het harde werken en ineens is daar de desillusie.
Een desillusie is het. De wereld staat stil.
Maar ja, wat was de kink in het kabeltje. Waren het de jarenlange bezuinigingen in de zorg die ervoor gezorgd hebben dat er onvoldoende capaciteit was?
Of is het de steeds sneller gaande technologische vooruitgang waardoor alles sneller moest. Waardoor stress als een soort virus om zich heen begon te grijpen en we ons immuunsysteem verzwakten zonder dat we er erg in hadden.
Of misschien waren het de industrieën van ongezonde voeding, alcohol en tabak die als een stille verleider om de mensheid heen begon te draaien.
Ergens is er iets misgegaan. We gingen zo lekker. Nou ja, een soort van dan. Het systeem draaide op volle toeren. We liepen harder en harder. Als een hamster in het rad op weg naar de uitgang.
Een uitgang die er niet was. Maar weet een hamster veel. Die dacht echt dat ie goed bezig was. En steeds maar wat harder rennen want dan was tie eerder bij de uitgang.
En ineens. Patsboem, het ging misschien iets te snel. Het rad komt tot stilstand.
Verdwaasd en versuft kijken we naar de puinhoop die is ontstaan. En wat in hemelsnaam is er nou precies gebeurd?
Waar ging het mis? En ik ben bang dat we dat nooit echt zullen weten. Want vanuit ieder perspectief is er een andere waarheid. En in alles zit een logica vanuit dat idee van de werkelijkheid.
Daar zit misschien het suffige. Want er wordt beleid gemaakt op basis van een bepaald perspectief. En dat perspectief is maar een stukje van het geheel.
Ik kan me nog herinneren dat ik ooit in een vergadering zat en er gesproken werd over project alsof het een olifant was die in stukken gesneden moest worden.
Lekker handig om te doen, want dan heb je een wat kleiner projectje. Dat is wat beter te overzien ook, werd er dan bij gezegd.
Mijn reactie dat het dan vooral een bloederige rotzooi zou worden, werd me niet in dank afgenomen, maar goed…
Wil je gelijk of wil je geluk? Choose you’re battles, dit ging ik niet winnen. Dus de focus moest en zou naar de poot van de olifant in de hoop dat als dat euvel was opgelost, het prachtige beest weer in geoliede beweging zou komen.
In de theorie leuk bedacht, maar ondertussen zat de olifant te ver van de drinkbak. En terwijl alle aandacht naar de poten ging, had niemand in de gaten dat het dier met zijn slurf niet bij de drinkbak kon.
Het beest had uiteindelijk prachtige poten. Dat dan weer wel. Maar het kon ze niet meer gebruiken, want het arme dier was inmiddels zo verzwakt door een gebrek aan water dat het uiteindelijk ter ziele ging. Jaja… superzielig natuurlijk.
Wat ik hiermee wil zeggen. Het is een totaalplaatje. Het gaat om de hele olifant. Niet om een stukje. Zo gaat het ook met wat er nu in de wereld gebeurt.
Het gaat niet alleen om een virus. Het gaat ook om mensen die daardoor gedwongen worden om hun leven totaal anders te leven.
Ondernemers die hun levenswerk in rook op zien gaan. Kinderen die geïsoleerd opgroeien en onder druk gezet worden omdat zij ineens verantwoordelijk worden gehouden. Kwetsbare ouderen die in eenzaamheid hun laatste dagen slijten.
Alleen wordt er steeds gekeken naar dat ene onderdeeltje.
Want ik hoor nog zo ongelooflijk weinig over gezond leven. Zodat ieders immuunsysteem wat beter kan omgaan met virussen en andere schadelijke stoffen.
Wij mensen zijn als die olifant. Vaccins en pillen. Dat lijkt nog de enige manier. De poot van de olifant. Gezelligheid zit er niet meer in. Sociale isolatie zodat we elkaar niet ziek maken. Maar ondertussen zitten we te ver van de drinkbak en drogen we uit.
De angst wordt ondertussen opgevoerd. Iedere dag opnieuw. Er komt geen einde aan. Nee, die poot wordt gerepareerd. Of iets in die trant krijgen we steeds te horen. Tenminste dat moeten we dan maar geloven.
Ondertussen wordt de rest gesloopt en loopt de stress op. Wat denk je dat stress met een mens doet? Precies, die verzwakt het immuunsysteem. En met een zwak immuunsysteem ben je vatbaarder voor een virus.
Alles wat er gebeurt, is immuunsysteem ondermijnend. Maar ja, het is allemaal nodig om die poot weer gezond te krijgen. Inderdaad en ondertussen gaat de rest van de olifant en daarmee uiteindelijk de hele olifant naar het gortje.
Dat willen we toch zeker niet. Dus Tom Poes verzin een list. En die list is er. Namelijk door goed te zorgen voor jezelf. Want terwijl de horeca dicht moet, mogen de chipsstraten in de supermarkt wel open. Is dat niet apart?
Om het over alcohol en tabak nog maar niet te hebben. En dan die periode dat de sportscholen ook dicht moesten. Maar de koek en snoep gangen waren ondertussen wel rijkelijk gevuld. Is dat niet een beetje raar?
Geef in ieder geval die olifant te drinken als je toch met die poot bezig bent. En dat betekent dat het een goed idee is als je zelf maar het heft in eigen hand neemt.
Want je hebt niet op alles invloed. Je kunt niet alles controleren. Maar dat wat je wel kunt, is een aanrader om te doen.
Zorgen dat je immuunsysteem goed werkt. En daar zal je zelf voor in actie moeten komen. Want het immuunsysteem kun je ook weer zien als een olifant op zich.
En dat betekent dat je het ook als een geheel mag zien. En dat lijkt misschien wat onoverzichtelijk. Maar eigenlijk is het supersimpel.
En ja, met behulp van de kracht van hypnose kan het heel makkelijk zijn. Om te doen.
Een spiksplinternieuwe zelfhypnose Boost je Immuunsysteem om jouw immuunsysteem een boost te geven. Gewoon omdat dit een heel goed idee is om je wat rustiger te voelen.
In deze verdwaasde toestand waar we met ons koppie schudden en bijna niet kunnen geloven waar we in beland zijn.
Nu dus met een mooie korting kan jij aan de slag. Gewoon lekker thuis. Een moment van ontspanning terwijl je hele systeem een flinke boost krijgt.
Wil jij snel met deze nieuwe zelfhypnose aan de slag?
