De onnozele dwaas, ofwel de kritische mind. Het deel van het brein dat een podiumplek in ons leven heeft gekregen, maar feitelijk totaal ondergeschikt is aan de oneindige intelligentie van ons hogere bewustzijn, ook wel het onbewuste of onderbewuste genoemd.
De onnozele dwaas die jou en mij gevangen houdt in een leven vol pijn en lijden. En ondanks dat alles houden we angstvallig vast aan het geloof dat onze intelligentie bestaat uit ratio, het kritische denken waarmee we denken het licht te zien, maar enkel duisternis creëren.
We houden onszelf massaal voor de gek. Door de onnozele dwaas te geloven. Zo moeten de ‘knappe koppen’ van deze wereld ons redden. Die hebben hun IQ wel op orde en gaan het verschil maken om ons te verlossen van de ene na de andere crisis. En helaas het lukt ze niet. Omdat… zo is dan een veelgehoord argument, het allemaal zo ingewikkeld is dat zelfs de hooggeleerde mens niet meer in staat is de problematiek het hoofd te bieden en oplossingen te bedenken om het tij te keren.
Ik zie dit al langere tijd met argusogen aan. Mijn perspectief op de situatie is anders. Ik zie de lacunes in de redenering en ik weet nu ook waar alle misvattingen vandaan komen over diverse onderwerpen. Het is zelfs logisch te verklaren dat gebeurt wat er gebeurt. De verharding in de maatschappij. De onvrede in de wereld. De individuele mens die steeds meer en vaker fysiek en mentaal in de problemen komt.
Het is logisch te verklaren, alleen kan je die logica niet zien zolang je de onnozele dwaas de regie geeft. Nu is de onnozele dwaas geen boef of slechterik. Absoluut niet. Alleen heeft de onnozele dwaas nogal last van grootheidswaanzin. Wat betekent dat er vanuit een valse voorstelling van de werkelijkheid een waarheid wordt gecreëerd die niet helemaal klopt. Sterker nog, het zorgt voor grote problemen, het creëert chaos waar de knappe koppen, allemaal gestuurd vanuit diezelfde onnozele dwaas, dan weer orde op zaken moeten stellen. Je begrijpt waarschijnlijk wel dat dit geen zoden aan de dijk zet.
Want verantwoordelijkheid nemen is de onnozele dwaas niet zo van. Die wil juist liever zijn eigen straatje schoon houden en bij voorkeur met een opgeheven vingertje naar een ander wijzen. En zo blijft alles in een kringetje doordraaien zonder dat er echt iets verandert.
Je hebt vast weleens een vergadering bijgewoond, waarvan je achteraf dacht: wat hebben we nou eigenlijk gedaan in dat afgelopen uur. Want vaak speelt zich het volgende af. Het begint met een vraag: hoe gaan we dat probleem oplossen. Vervolgens komen er een paar mensen aan het woord die het voortouw durven nemen. De rest zit erbij en kijkt ernaar. Degene die aan het woord zijn, raken volledig af van waar het om gaat en verzanden in een discussie over welles/nietes. Want ieder gelooft in zijn eigen oplossing en dus gaat daar alle energie naartoe. Wie heeft er gelijk? Om na een uur (of hoelang de vergadering duurt) te concluderen dat we het er nog niet over eens zijn en dat we er nog even over gaan nadenken. Vervolgens verlaat een deel van de deelnemers genoegzaam de vergadering want dit was toch echt een goede meeting. Het andere deel vraagt zich af wat ze hier nou mee opgeschoten zijn en ziet het als tijdverspilling, maar weet ook niet precies hoe er een andere draai aan te geven.
In alle gevallen is de onnozele dwaas actief. Wat je ook gelooft of doet, de echte oplossing gaat er niet komen. Het wordt uitgesteld en opgerekt totdat het zo ingewikkeld wordt dat het allemaal nog langer duurt want phoe..phoe.. het is me toch een partij ingewikkeld allemaal.
Zie het maar als een groepje dat bestaat uit individuele onnozele dwazen. En geen van die onnozele dwazen gaat verantwoordelijkheid willen nemen. En dus wordt het om elkaar heen dansen en vooral blijven dansen want zolang er gedanst wordt, is er beweging en lijkt het alsof er iets gebeurt. Iedereen is druk en zo houden we elkaar bezig. En daar verdienen we dan ons geld mee en vallen van de hoge werkdruk dan op een bepaald moment om.
Geloof me gerust dat het niet de hoge werkdruk is die zeer belastend is voor je systeem. Het is het mechanisme waarin ieder individu en het collectief gevangen zit. Het voortdurend afweren van alles wat er op je afkomt omdat alles erop gericht is jezelf te beschermen tegen de pijn van het niet goed genoeg zijn.
Want dit is exact het hele euvel van alle pijn en lijden in ieders leven. De waarheid die niet de waarheid is, maar die je wel gelooft als een waarheid op een niveau waar de onnozele dwaas niet bij kan. Die je simpelweg vertelt dat dit de waarheid is en daarom die enorme barrière gebouwd heeft. Ter bescherming dus. Alleen is het vervelende van dit alles, dat je daarmee ook gelijk een dikke, vette muur hebt staan die je de toegang verschaft tot de oneindige intelligentie.
En die muur bestaat niet uit stenen, metaal of ander onbreekbaar materiaal, maar uit ANGST.
Angst wat ervoor zorgt dat we naar elkaar gaan wijzen, (ver)oordelen, uitsluiten, pesten, beledigen, kwetsen, respectloos handelen et cetera. Het is niet omdat we allemaal slechte mensen zijn. Nee, en we willen dit ook niet doen, want niemand wil degene zijn waarnaar gewezen wordt, die veroordeeld wordt, die uitgesloten wordt of gepest, gekwetst of respectloos behandeld. En toch doe je er wel aan mee. Is dat eigenlijk niet raar? De eerstvolgende keer dat je iets vindt van wat een ander doet en daar een afkeurende mening over hebt. Dat je meedoet met de roddel over iemand of iets ronduit belachelijk vindt. Het is een verdediging en daarmee gerechtvaardigd gedrag die voor de onnozele dwaas volkomen legitiem is. En daarom merk je het niet eens op hoe vaak je oordeelt als iemand het anders doet dan jij. Want de onnozele dwaas is flink actief en zorgt er wel voor dat er altijd iets of iemand anders is om op te focussen. Zolang het maar niet over jezelf gaat. Want dan komt de waarheid aan het licht. De waarheid die jij gelooft en die niet waar is, maar voor jou wel. En dus doe je mee aan wat je eigenlijk zelf ook niet wil dat het je overkomt. Terwijl het allemaal gebaseerd is op een illusie.
Want goed of fout bestaat niet. Het is een aards concept wat ooit door de onnozele dwaas in het leven geroepen is als een goed idee om te beschermen tegen alle nare gevoelens die ieder mens wel kent. En als je de oorsprong kent van die nare gevoelens dan zal dit een volledig ander licht werpen op je eigen gedrag en gewoontes. Dan zal je net als ik tot de conclusie komen dat niets toeval is of pech. Dat alles ontstaat doordat je zelf de weg hebt afgesneden naar de oneindige intelligentie vanuit het geloofssysteem dat hier op aarde over je uitgestort wordt en de angst die dient als bescherming tegen het levensgevaar waarin je gelooft te verkeren. Het is niet raar dat stress, ziekte en narigheid steeds meer grip op je krijgt. Het is een logisch gevolg van het leven en de les die we allemaal te leren hebben. Jezelf bevrijden van die muur van Angst en weer toegang krijgen tot die oneindige intelligentie waar alles wat nu nog lelijk en ellendig is in je leven kan verdwijnen en je lichaam en geest kunnen helen. Dan ben je vrij om jouw leven te leiden vanuit ontspanning, plezier en vertrouwen.
En nu komen we op het volgende punt. Veel mensen zeggen wel te willen veranderen, maar zijn niet bereid de onnozele dwaas in een ander perspectief te zien. Dat is kortom te eng. Als iemand dus niet de verandering maakt, dan is dat omdat diegene nog teveel gericht is op de onnozele dwaas. Ik heb regelmatig cliënten afgewezen omdat ik tijdens het voorgesprek merkte dat er teveel weerstand zat. Teveel angst om daadwerkelijk die muur die hen scheidt van de oneindige intelligentie af te breken. Je raadt het al. De onnozele dwaas heeft er alles aan gedaan om te voorkomen dat de muur wordt afgebroken, maar krijgt vervolgens een afwijzing. Alsnog vol in de pijn. Wat betekent dat alle pijlen op mij gericht werden alsof ik een waardeloze therapeut ben die niet professioneel is. Interessant hè. Ik behoed iemand om centjes uit te geven aan iets wat op dat moment geen kans van slagen heeft. En dan roept de onnozele dwaas dat ik onprofessioneel en waardeloos ben. Wat ik volledig begrijp, want de onnozele dwaas vond de therapie een goed idee, want dan wordt er wel gewerkt aan de persoonlijke ontwikkeling, maar het zou er absoluut voor zorgen dat er niet echt iets zou veranderen. En dat is precies de bedoeling want dan kan het naderhand zeggen: zie je wel, ik wist het, een waardeloze therapeut. Ofwel een andere optie waarmee de onnozele dwaas op de proppen kan komen: zie je wel, bij mij lukt het niet, bij anderen wel maar niet bij mij.
Voor mij een teken dat mijn eerdere conclusie dat deze cliënt er nog niet klaar voor was, de juiste was. Want ik ken de ‘trucjes’ van de onnozele dwaas inmiddels wel en gedrag is voor mij in die zin volledig voorspelbaar.
Om je te laten zien hoe krachtig die onnozele dwaas is, zelfs als je bewust bent van het bestaan, geef ik je een voorbeeld uit mijn eigen situatie. Een situatie waarin ik allerlei signalen kreeg van de oneindige intelligentie, maar waar mijn eigen onnozele dwaas me volledig op een dwaalspoor wist te zetten.
Dit voorbeeld is nog vrij recent en ik schrijf dit begin februari 2024 (voor al degene die dit op een later moment in de tijd pas onder ogen krijgen). Ik wil hiermee aangeven dat hoe diep je ook in deze materie zit, de onnozele dwaas altijd alert is om je van argumenten te voorzien waar niets van klopt, maar die zo logisch lijken als wat.
Wat gebeurde er? Jarenlang voerde ik praktijk in de conventionele hypnotherapie waar ik onnoemlijk veel plezier uithaalde. Cliënten die van kleine en grote problemen verlost raakten met mijn hulp. Ik zag het als mijn missie. Dit was wat ik hier op aarde kwam doen. Mensen helpen en dat lukte. Eindelijk had ik het gevonden, vertelde ik mezelf. Dit is mijn levensdoel. Je kon me ’s-nachts als het ware wakker maken voor een sessie. Zoveel energie kreeg ik ervan en iedere dag ging ik vol enthousiasme weer aan het werk. Duizenden sessies heb ik gedaan en met iedere sessie was het een wisselwerking. De cliënt werd geholpen naar een kwalitatief fijner leven omdat klachten, stress en andere beperkende gewoontes verdwenen en ik leerde iedere sessie meer over de mechanismes die de mens drijft tot de problematiek waardoor ze in een leven belanden vol pijn en lijden of dat nu fysiek of mentaal of beiden is.
In de loop van de jaren begon ik moe te worden. Ik voelde dat de vele sessies een behoorlijke aanslag pleegden op mijn eigen welzijn en kwaliteit van leven. Mijn onnozele dwaas vertelde me: zie je wel, je houdt niets lang vol. Dus ook dit zal wel weer mislukken. Ik geloofde deze gedachte niet. Want ik wist dat waar ik nu mee bezig ben anders is dan al het andere dat ik in mijn leven heb gedaan. Dus mijn onnozele dwaas moest met wat beters op de proppen komen. En dat kwam het. Het vertelde me nu: je moet doorgaan, want je helpt mensen. En bovendien je kan niet stoppen want dan heb je geen geld meer. Dan moet je voor een baas gaan werken. Wil je dat? Nou nee, met alle respect voor werkgevers, dat is voor mij een gepasseerd station. Is niet voor mij weggelegd. Kijk alleen maar naar dat voorbeeld van de vergaderingen hiervoor, dan weet je waarom.
Op dit punt raakte mijn onnozele dwaas een gevoelige snaar. Want als ik iets kan waarmee ik een ander kan helpen, dan mag ik niet stoppen. En ik heb ook geld nodig. Dus ik zette dapper door. Met als gevolg: ik kreeg het ene signaal na het andere van de oneindige intelligentie. Maar ik negeerde het volledig omdat mijn onnozele dwaas alles wist te verdraaien en een verklaring gaf die ik wel logisch vond. Hoe kritisch ik ook was naar mezelf, er zat een muur. Een muur van angst die me scheidde van het kunnen interpreteren van wat de oneindige intelligentie me wilde vertellen.
Totdat er het afgelopen half jaar ineens beweging ontstond. In mijn vorige blog Definitief Afscheid vertel ik daar meer over, dus als je dat interessant vindt, kan je dat hier lezen.
Ik voelde dat ik niet meer verder kon op de manier zoals ik bezig was. Er waren teveel signalen en ik begon de synchroniciteit te zien die de oneindige intelligentie me toewierpen. Het was te veel tegelijk en ik begon te beseffen dat ik iets niet zag wat ik beter wel kon gaan zien. Het was belangrijk omdat de weerstand, de fysieke klachten en de spanning toenamen en ik er niet meer omheen kon. Dat wat eerst de bedoeling was, was het niet meer. Dat voelde ik, maar ik wist nog niet hoe wel en daar maakte mijn onnozel dwaas dankbaar gebruik van. Door me keer op keer te vertellen dat het allemaal niet anders kon.
Nu is het zo, dat ik dat zinnetje niet meer zo serieus neem en ik meerdere keren in mijn leven heb ervaren dat er pas een oplossing komt, zodra ik de angst loslaat, dus ik maakte een keuze. Ik stop met mijn praktijk in de huidige vorm en ga me volledig richten op alles wat ik heb mogen leren en ervaren op grotere schaal te verspreiden. En ik geloof oprecht dat dit ook het moment is, gezien alles wat er in de maatschappij en wereld gaande is. Er zijn mensen nodig die opstaan en kennis gaan delen die nodig is om het tij te keren. Deze keuze is volledig gebaseerd op mijn vertrouwen in de oneindige intelligentie. Ik kon de signalen niet langer negeren.
En de signalen werden voor mij ineens heel helder.
- De uitdaging van de conventionele hypnotherapie verdween omdat ik de essentie van de problemen van mijn cliënten kende, maar de cliënt daar nog niet was en ik iedere sessie opnieuw 100% aandacht voor mijn cliënt had om eerst terug te gaan en dan de persoon mee te nemen. De oneindige intelligentie vertelde me: ga vooruit en niet steeds terug want zo blijf je hangen op hetzelfde punt. Mijn onnozele dwaas vertelde me dat ik door moest gaan, want ik heb het geld voor de sessies ook nodig om alle kosten van het bedrijf en voor levensonderhoud te kunnen dragen.
- Schrijven is de gift die ik heb gekregen van de oneindige intelligentie en ik merkte steeds meer dat wanneer ik sessies deed, al was het er maar één, ik de rest van de dag afgesneden was van de oneindige intelligentie die mij de inspiratie en informatie gaf die ik met jou mag delen. Er kwam geen letter meer op papier. Mijn onnozele dwaas vertelde me dat ik meer in tijdblokken moest gaan werken. Of dat ik de sessies in de ochtend of juist in de middag moest doen zodat ik daarvoor of daarna alle rust had om te schrijven. Uiteraard werkte dit allemaal niet. En dat is niet raar. Want de oneindige intelligentie wilde me iets duidelijk maken. Namelijk dat ik moest stoppen met die individuele sessies op de manier zoals ik ze deed. Maar ja… die onnozele dwaas zag gevaar en ging er een tijdlang en zolang ik het de kans gaf, dwars voorliggen.
- De fysieke klachten deden steeds meer afbreuk aan mijn levenskracht. Ik voelde hoe de energie steeds verder uit mijn systeem verdwenen en mijn organen en spierkracht het zwaarder te verduren kregen. Mijn onnozele dwaas vertelde me dat ik veel te hard had gewerkt en dat ik daar nu de prijs voor aan betalen was. Ik geloofde dit niet, want ik weet dat hard werken nooit het probleem is, wel bezig zijn met het verkeerde. En daar ging ik de mist in, want hoezo was ik bezig met het verkeerde? Ik was juist heel erg met het juiste bezig. En mijn onnozele dwaas knikte instemmend. Ja precies, dit is wat je te doen hebt, dus doorgaan, maar gewoon wat minder sessies doen. Ik deed het ook nog. Hielp het? Nee uiteraard niet, want het aantal sessies was niet het probleem. De oneindige intelligentie wilde me duidelijk maken dat ik naar een volgend level mag. Je kunt het zien als dat je op school naar het volgende leerjaar mag. Je weet het nu wel en de herhaling geeft verveling en dan is het de hoogste tijd om door te gaan naar iets wat weer nieuwe uitdaging geeft. Dus niets minder sessies doen. Stoppen met de sessies. Tenminste op de manier zoals ik het deed met 3 sessies per traject.
Met dit alles wil ik je duidelijk maken dat de onnozele dwaas het beste met je voor heeft. Ook mijn onnozele dwaas wilde me behoeden voor het aangaan van onzekerheid. Die wilde voorkomen dat ik zou stoppen met iets wat een bepaalde mate van zekerheid gaf. Het hield geen rekening met mijn levensgeluk. En was ook niet bezig met de stress en spanning die in mijn lichaam aan het opbouwen was wat weer leidde tot fysieke klachten. Deze prijs mocht betaald worden zolang ik maar niet deed wat de oneindige intelligentie me toeriep.
Tot de dag dat ik besloot dat ik niet langer bereid was de prijs te betalen. Ik wijzigde de tekst op mijn website voor de individuele coaching en ging over naar langdurige trajecten. Ik laat nog maar een beperkt aantal cliënten toe die de ambitie hebben om hun angst voorbij te komen en daadwerkelijk klaar zijn om volgens de bedoeling van de oneindige intelligentie hun leven vorm te geven. Dit is niet voor iedereen en dat hoeft ook niet. Er zijn genoeg andere therapeuten die wel volgens het conventionele concept werken. Ik heb alleen een wezenlijk ander verhaal te vertellen en het wordt tijd dat ik dat verhaal wereldkundig ga maken.
Mijn onnozele dwaas die me lang vertelde dat ik er voor de hele wereld ben, is tot zwijgen gebracht. Dit was een waarheid vanuit een oud geloofssysteem waarvan ik nu weet dat het niet klopt. Ik ben er niet voor de hele wereld en ik hoef er ook niet voor de hele wereld te zijn. Ik luister naar de oneindige intelligentie en die vertelt me dat ik naar de volgende klas mag. En ik kan er maar beter naar luisteren en vertrouwen op het grotere plan dat zich iedere dag meer aan het ontvouwen is.
Het mooie is. De energie stroomt weer. Mijn fysieke klachten verdwijnen. Ik voel mijn levenskracht weer stromen. En ik schrijf met het gemak zoals ik schreef voordat mijn onnozele dwaas zich ermee ging bemoeien en ik me weer gevangen liet zetten door een geloofssysteem waarvan ik nu weer bevestigd heb dat het niet klopt.
De reden dat ik dit persoonlijke verhaal met je deel is dat jij misschien wel degene bent waarmee dit resoneert. Je voelt ergens dat het klopt wat ik vertel, maar je kunt nog geen vertaling maken naar je eigen situatie, de signalen die jij ontvangt en hoe je die angst en alle bijbehorende stress, spanning en klachten voorbij kunt komen. Omdat ik zoveel mogelijk mensen tegelijk wil helpen en dit op een verantwoorde manier wil doen, ben ik bezig met het opzetten van een online programma inclusief community met gelijkgestemden. Allemaal met één doel voor ogen: de angst voorbij en leven vanuit vertrouwen want dat geeft vrijheid en rust zowel in lichaam en geest.
De basis hiervan staat met het online programma Stressvrij Lijf & Leven. Afgezien dat het nu al ongelooflijk veel waarde levert, ga ik het programma een upgrade geven met alle nieuwe inzichten vanuit de oneindige intelligentie. Er wordt dus alleen maar nog meer waarde aan toegevoegd.
Dit basis online programma Stressvrij Lijf & Leven vormt een opstap naar de premium variant van Stressvrij Lijf & Leven. Dat bevat vele extra’s zoals online Q&A sessies waar je alle vragen kunt stellen, extra artikelen, een besloten community waar alleen gelijkgestemden elkaar zullen vinden met allemaal hetzelfde doel: wezenlijke verandering tot stand brengen door de onnozele dwaas het zwijgen op te leggen en gebruik te maken van de oneindige intelligentie. Deze premium variant zal niet voor iedereen toegankelijk zijn en voor deelname zal ik eerst een telefoongesprek met je hebben om zowel voor jou en mij duidelijk te hebben of dit programma bij je past.
Mocht je overigens al de beschikking hebben over het huidige Stressvrij Lijf & Leven programma, dan beschik je nu dus over de basisvariant. Zou je willen upgraden naar de premium dan is dat mogelijk en halen we je initiële aankoopbedrag af van de iets hoger geprijsde premium variant. De premium variant zal starten met een prijs van € 497,- voor de eerste groep van 10 deelnemers. Dan weet je gelijk even waar we het over hebben.
Het openstellen voor het maken van een belafspraak als je serieus geïnteresseerd bent hierin, volgt binnenkort. Want ik ga snel van start met een eerste groep.
En dan rest mij nog de vraag. Wat zou jij terug willen zien in de premium variant van het online programma Stressvrij Lijf & Leven waardoor het voor jou nog waardevoller wordt? Je mag je reactie mailen naar klantenservice@hypnogezond.nl. Dan kijk ik of dit past binnen de kaders van het programma en zo ja, dan zal ik het als een onderdeel opnemen.
