Ben jij een suikerjunkie?

Een suikerjunkie, dat klinkt wel heftig. Een junkie, is dat niet zo’n vies, onguur ruikend type dat schichtig ineengedoken rond loopt te scharrelen in louche steegjes.

Tenminste dat is een beetje de associatie die ik heb bij een junkie. Maar mijn associatie is gebaseerd op drugs en dan ook nog de hele erge gevallen.

Maar ja, suiker is ook een drug. Het werkt verslavend. Je beloningsgebied in je hersenen wordt geactiveerd en het geeft even een lekker gevoel.

Zeker in tijden dat je wat minder in je vel zit, heb je een mooi excuus. Want liever blij met wat suiker, dan een pestgevoel hebben en honger.

Want dat is wat je vaak ook nog denkt. Dat je honger hebt. Terwijl je eigenlijk iets wilt in de trant van aandacht, liefde of troost.

Dat is niet te vergelijken met honger, maar je denkt het. En dus is het waar.

Een reden om te gaan snoepen of snacken. Want ach, veel erger kan het niet worden. Je voelt je toch al rot.

Op die momenten wil je niets liever dan je weer blij voelen. Dat onbehaaglijke gevoel moet weg. Denken aan de gevolgen voor je lichaam doe je op zo’n moment echt niet.

Net als dat een drugsverslaafde ook niet bezig is dat over een tijdje zijn tanden uit z’n mond vallen. En dat zijn lichaam compleet uitgehold wordt.

Die merkt daar waarschijnlijk niet eens wat van. Want dan neemt ie toch gewoon een nieuwe dosis en hoppa… alles is weer geweldig. Hoe ellendig de situatie ook is.

Zo gaat het precies ook met suiker. Je neemt gewoon weer een nieuwe dosis. Daarom blijven sommige mensen achter elkaar door snoepen.

Het gevoel van verzadiging is compleet zoek. Je wilt meer en meer. Van dat zoet dan. In ieder geval geen stuk bleekselderij. En dat is ook nog logisch te verklaren.

Eet je een keer iets dat minder zoet is, dan is het ook nog eens vies. Want er zit geen smaak aan.

We zijn zo geconditioneerd met de zoete smaak van suiker dat we het zelfs associeren met lekker.

Terwijl er serieus geen sprake meer is van lekker als er suiker aan toegevoegd is. Je proeft goedkope suiker.

Af en toe test ik zelf mijn smaak. Zo had ik gister een hapje genomen van een zuurstok snoepje. Alleen de kleur vond ik er al giftig uitzien.

Net als dat je in de natuur wel aan de kleur van een besje kan zien of het eetbaar is of niet, zo zag dit er gewoon hartstikke giftig uit.

Voor mij een teken: dit is niet eetbaar.

Verschrikkelijk overigens dat het wel als eetbaar verkocht wordt.

Maar ik wilde weten hoe ik dat zoet zou ervaren. Dan moet je weten dat zo’n zuurstokje iets was waar vroeger mijn speekselklieren direct op aan zouden slaan. Och… zo’n zak kon ik achter elkaar leegeten. Lekker vond ik dat.

Nou, ik nam de proef op de som. En ik nam een hapje. Gatverdamme, wat een chemisch goedje was dat. Serieus niet te hachelen.

Ik vroeg me af hoe het mogelijk is dat zoveel mensen dit soort gif nog eten.

En ergens begrijp ik het wel, want ooit deed ik het ook. Kon ik zelfs met droge ogen vertellen dat ik het echt heel lekker vond.

Niet meer voor te stellen nu, maar het was zo. Nee, dit is geen voedsel voor een lichaam.

Dit is puur vergif. Afgezien van de suikers, wil je al die kleurstoffen ook echt niet je lichaam in hebben.

Maar ja, wat als je een suikerjunkie bent. Dan denk je daar allemaal niet aan. Want je lichaam werkt toch wel. Tenminste daar ga je voor het gemak maar vanuit.

En dus pak je gerust nog een koekje of een snoep of iets anders wat zoet is. Het is misschien niet goed voor je lichaam, maar dat zie je later wel. En nu heb je het nodig of heb je het zelfs verdiend om iets lekkers te pakken.

Zo zie je maar. De definitie van lekker is voor iedereen anders.

Ooit was ik ook zo’n suikerjunkie. Allang niet meer. Gelukkig. En het heeft me ontzettend veel opgeleverd om daarmee af te rekenen. Energie, een slank lichaam, meer weerbaar, positiever en nog veel meer.

Genieten van de pure smaak van wat echt voedsel is. Voeding die goed is voor een lichaam. En niet dat suikergoedje dat alleen maar alles overhoop gooit en ervoor zorgt dat je constant een onbehaaglijk gevoel hebt.

Het is natuurlijk een keuze. Maar wil je veranderen en ook geen suikerjunkie meer zijn?

Wil je ook de voordelen ervaren als je mindert met al die lege calorieën die je alleen maar lusteloos maken?

Dan kun je gerust even kijken op de volgende pagina.

Over de schrijver
Als Hypnotherapeut zie ik dagelijks de gevolgen van de negatieve verhalen die mensen zich op onbewust niveau vertellen. Zo hebben veel mensen niet in de gaten dat ze risicomijdend zijn geworden. Ze durven zich niet te laten zien uit angst voor afwijzing of kritiek. En leggen de lat hoog op zoek naar bevestiging en waardering. De druk en dieperliggende angsten leiden tot ongelooflijk veel stress. En stress zorgt voor veel narigheid zowel op fysiek- als mentaal vlak. Nu ik het hele mechanisme doorzie, voel ik het als mijn plicht om dit met zoveel mogelijk mensen te delen. Want het verklaart waarom op wilskracht gewoontes veranderen nooit zal lukken. Hiermee worden alleen symptomen bestreden en blijft de echte oorzaak bestaan, Ik wil jou stimuleren en helpen de echte oorzaak van de problemen die je ervaart op te sporen en op te lossen. Zodat ook jij heel eenvoudig een stressvrij lijf en leven kunt creëren.
Reactie plaatsen