Blij van groente en fruit

Een heel goed idee vond iedereen het. Ik zie mezelf nog staan op die informatie avond bij de plaatselijke harmonie. Geen idee meer hoe oud ik precies was, denk iets van 12 jaar ofzo. Op zich vond ik het wel interessant. Een instrument spelen. In een orkest.

Mijn ouders en de dirigent, die later ook mijn muziekleraar werd, zagen het wel zitten. Ze hadden nog wel wat mensen nodig en ik zou later wel horen wat voor instrumenten er nog beschikbaar waren. Mooi zo. Ik had een keuze en daar hield ik toen al erg van.

De keuze bleek alleen geen keuze. Het werd een klarinet. Geen idee wat dat precies was.

In die tijd hadden we nog geen internet en google. Een uit de kluiten gewassen blokfluit, hoorde ik mijn vader zeggen. Nou lekker dan… Blokfluit had ik al gespeeld en dat vond ik echt supersaai om te doen.

Het frame was gezet. De toon was geplaatst. Mijn enthousiasme was al weg voordat ik überhaupt begonnen was. En dus werd het maar wat geklooi. Tot grote ergernis van mijn muziekleraar die echt heel erg z’n best deed om dat niet te laten blijken als ik weer eens liep te prutsen op dat ding. Er kwam gewoon geen fatsoenlijke noot uit.

En op zich is dat nog niet zo erg als je één op één zit, maar ik zat natuurlijk ook in die harmonie. Dat orkest waar ik toch echt wel even moest zorgen dat ik niet uit de toon viel. Want dat ging natuurlijk regelmatig mis en dan kreeg ik weer zo’n blik. Want een oplettend oor hoorde die valse noten natuurlijk meteen.

Achteraf begrijp ik zelf niet goed wat het probleem was. Het lijkt me nu eigenlijk best leuk om een instrument te spelen. Ja, zelfs een klarinet. Maar ik vind heel veel dingen leuk en dit blijkbaar dan net niet leuk genoeg om ervoor te kiezen.

Maar dat terzijde.

Eigenlijk is zo’n orkest een beetje te vergelijken met een menselijk lichaam. Als er ergens iets niet goed gaat, dan grijpt dat in op het hele systeem. Als ik een valse noot blies, dan ontregelde dat de hele toon van het muziekstuk. De hele harmonie ging dan scheef. Zo werkt dat ook met voeding dat in je systeem komt.

Je kunt je misschien voorstellen dat je lichaam blij wordt van groente en fruit. Alhoewel fruit ook weer met mate vanwege de suikers. Maar toch. Het is altijd beter dan van die gummy gekleurde snoeptoestanden of een suikerdonut. Ik noem maar iets. We weten vaak echt wel wat gezond is en wat niet. Maar toch verdwijnen er veel ongezonde dingen in ons lichaam.

Bewust en onbewust gekozen. En dat heeft invloed op hoe het systeem werkt. Dus ook het lichamelijke systeem. En daar zijn we ons vaak veel minder van bewust.

Wat is belangrijker? Dat het gezellig is binnen het orkest of dat er een mooi muziekstuk wordt gespeeld. Ieder heeft daar zo z’n eigen ideeën bij. En dat is helemaal prima.

Vroeger ging ik in ieder geval niet persé voor dat mooie muziekstuk. Nu zou ik daar wel voor gaan. En ook echt helemaal vol overgave zelfs. En zo kan jij ook veranderen in de loop van de tijd. Misschien vind je het nu belangrijker dan vroeger dat je gezond eet of dat je beter voor je lichaam zorgt door wat kilo’s te verliezen. Dat kan. Soms is voortschrijdend inzicht heel belangrijk.

Dan doet het er ook niet toe dat je eerst andere keuzes hebt gemaakt. Dat het orkest misschien wat vals klonk. Maar nu zou het zomaar tijd kunnen zijn om dat mooie geluid te laten horen. Zodat alle organen in je lichaam goed samenwerken en het hele systeem gaat klinken als een heus klokje.

En natuurlijk is het niet zo dat er dan niets meer mis kan gaan. Maar als je de kans al verkleint dat dan is dat al heel erg mooi. En de moeite waard.

Want het gaat je zoveel meer opleveren dan alleen kilo’s verliezen als je al die ongezonde spullen laat voor wat het is. Dat zijn de valse noten in het schap van de supermarkt. Terwijl de fraaie klanken een veel betere keuze zijn. Ook voor je immuunsysteem. En dat is in deze tijd zeker een belangrijk iets om rekening mee te houden.

Toen ik twaalf was, was het natuurlijk allemaal onwijs grappig, beetje grenzen opzoeken, maar als ik terugkijk, denk ik. Jeetje wat had ik het leuk kunnen hebben als ik er wat serieuzer mee omgegaan was. Dat zijn leerprocessen. Die zijn zeker ook belangrijk.

Maar als je nu toch enigszins begint te denken dat het tijd wordt dat die valse noten uit je systeem geraken zodat er een mooie attitude kan ontstaan. Dan is het misschien zomaar een goed idee om even verder te kijken op de volgende pagina.

Over de schrijver
Als Hypnotherapeut zie ik dagelijks de gevolgen van de negatieve verhalen die mensen zich op onbewust niveau vertellen. Zo hebben veel mensen niet in de gaten dat ze risicomijdend zijn geworden. Ze durven zich niet te laten zien uit angst voor afwijzing of kritiek. En leggen de lat hoog op zoek naar bevestiging en waardering. De druk en dieperliggende angsten leiden tot ongelooflijk veel stress. En stress zorgt voor veel narigheid zowel op fysiek- als mentaal vlak. Nu ik het hele mechanisme doorzie, voel ik het als mijn plicht om dit met zoveel mogelijk mensen te delen. Want het verklaart waarom op wilskracht gewoontes veranderen nooit zal lukken. Hiermee worden alleen symptomen bestreden en blijft de echte oorzaak bestaan, Ik wil jou stimuleren en helpen de echte oorzaak van de problemen die je ervaart op te sporen en op te lossen. Zodat ook jij heel eenvoudig een stressvrij lijf en leven kunt creëren.
Reactie plaatsen