Innerlijk conflict: wel eten of niet eten
08 oktober 2020 

Innerlijk conflict: wel eten of niet eten

Heb je dat weleens? Dat je een ruimte binnenloopt. Ineens wordt het stil. Je ziet twee paar ogen strak jouw kant opkijken. En jij denkt: what the frock gebeurt hier?

Je voelt direct dat er iets aan de hand is. De spanning is om te snijden. En dat betekent gedoe. Twee mensen die blijkbaar een andere mening hebben en dat zo hoog opspelen dat zichzelf helemaal opdraaien. Met een groot spektakel tot gevolg.

Een spektakel zonder publiek weliswaar, want niet iedereen hoeft hiervan mee te genieten. En het wordt een beetje een knullige vertoning ook. Die onbeheerste emoties enzo. Dat willen ze helemaal niet laten zien, dus zodra jij de kamer instapt, is het stil. Muisstil.

Maar jij voelt precies aan dat er een spanning heerst. Dat er sprake is van een conflict. Je hebt geen idee wat voor conflict, maar dat er iets tussen deze twee mensen speelt, dat is wel duidelijk.

Je loopt gewoon de kamer binnen. En je baant je een weg door de spanning en je doet alsof er niets aan de hand is. Twee paar ogen volgen je in stilte en je voelt dat je weg moet. Zo snel mogelijk. Maar je bent daar niet voor niets. Je hebt misschien een vraag. Of je moet iets pakken uit een kast. Weet ik veel, wat je zou moeten. Maar in ieder geval zou het een beetje raar zijn, als je nu niet doorpakt en gaat doen wat je moet doen.

Het wordt één grote, ongemakkelijke situatie. Maar dan ook een echt.

Ondanks alles besluit je te doen alsof je niets merkt. Je doet je ding, je stelt je vraag of je pakt wat je nodig hebt. En zoefff… weg ben je. Uit de greep van de koude, koele air die daar hing.

Laat het los, laat het gaan, zoals het in Walt Disney’s productie Frozen galmt. Inderdaad, het lijkt wel een bevriezing. En zodra je de deur weer uitstapt, ben je bevrijd. Voel je de opluchting. Je kan het laten gaan.

Hoe anders is het als deze situatie zich plaatsvindt in jezelf? Hoezo dat dan? Je hebt er toch mensen voor nodig om conflict te creëren.

Nou niet persé hoor.  Of misschien zelfs persé niet. Want een conflict ontstaat vaker wel dan niet door een innerlijk conflict. Schuilen maar als iemand in een innerlijk conflict terecht komt.

De kans is vrij groot dat die persoon om zich heen gaat slaan. Misschien niet letterlijk, maar wel figuurlijk. Want het interne gedoetje vraagt zoveel aandacht dat er geen ruimte meer is voor iets anders. Jij mag het bezuren. Fijn hoor.

Tot zover zal er zo linke en rechts wel herkenning zijn.

Hoe zit het dan met snoepen en snacken? Met teveel eten. Ongezond veel naar binnen proppen. Of die eeuwige rationele argumenten die het altijd weer weten goed te praten. Dat schuldgevoel daarna. Dat het toch weer niet gelukt is. De zelfveroordeling. Het zelfverwijt. De boosheid en het verdriet.

Dit is dan allemaal nog naar jezelf. Maar dan zijn er ook nog mensen die een ander verantwoordelijk houden. Dat het ze niet lukt. Het ligt aan de omgeving, de verleiding is te groot en ze kunnen er niets aan doen.

In alle gevallen zijn er delen bij betrokken die iets vinden. En soms is de spanning te snijden. Tussen dat deel dat staat voor het schuldgevoel. En dat deel dat wil veranderen. En wat als dat deel pijn zich er ook nog mee gaat bemoeien. Het wordt een gedoetje.

Niet in die kamer waar meerdere mensen bij betrokken zijn. Nee, de mensen zijn vervangen door delen. En die delen hebben een andere mening. Jij bent allemaal die delen. En toch weer niet.

Het deel dat het hardste roeptoetert die krijgt z’n zin. En dit kan zomaar de reden zijn dat iemand gewoon expres snoep gaat eten uit pesterij tegen dat deel dat heel graag aan de gezondheid, het immuunsysteem wil werken.

Ondertussen denk jij met je denken dat het jou niet lukt om van die snoep en tussendoortjes af te blijven. En dat je faalt. Hoppa… daar is het faaldeel. Die komt zich er ook nog eens mee bemoeien. En omdat het dan wel erg druk wordt in jezelf, moet er nu vooral niemand van buiten je iets zeggen, want die kan rekenen op de volle lading. Waarom heb jij dan ook die chips en die koeken gekocht, stomme… je weet toch dat ik het niet wil.

De interne strijd wordt teveel. Iets van buitenaf moet het oplossen. Geen goed idee overigens. Want daar ga je de oplossing niet vinden. Ik zeg het maar eerlijk, om teleurstelling te voorkomen.

Hoe dan ook, je begrijpt vast waar ik heen wil. Dat wat we in ons dagelijks leven waarnemen. De strijd tussen mensen. Je ziet het overal. Mensen kunnen lijnrecht tegenover elkaar staan.

Maar zo zijn er ook delen in jou die lijnrecht tegenover elkaar staan. En die hebben allemaal een goede bedoeling. Zoals het vaak ook werkt met onderlinge relaties tussen mensen. We bedoelen het allemaal goed, maar soms wordt het even anders begrepen. En boembats… er is gedonder.

Maar het begint altijd bij jezelf. Bewustwording. Hoe zit het precies? Wat gebeurt er? Er even boven gaan hangen en kijken naar de situatie.

Ook als het gaat om een ernstige behoefte aan zoetigheid en tussendoortjes. Ofwel je kunt je handen er niet vanaf houden. Dan is het misschien een goed idee om eens naar jezelf te kijken. Te lachen en te weten dat er wat deeltjes zijn die met elkaar lopen te ruziën. Maar eigenlijk bedoelen ze het allemaal goed.

Hoe dan ook, hebben al die delen één doel. Ze willen het goed doen voor jou. Alleen weten sommige delen nog niet dat de manier waarop ze het doen, misschien een probleem is geworden voor jou.

En dan is het zeker een goed idee om eens te luisteren naar instructies waardoor al die delen, ieder afzonderlijk, eens kunnen bezinnen. Dan zou het zomaar kunnen dat er een mooie, gezamenlijk uitkomst komt. En de behoefte gewoon verdwijnt. Omdat het kan. Zodat iedereen het ermee eens is. Zou dat niet fantastisch zijn?

Klik hier als je meteen wilt beginnen.

Over de schrijver
Als Hypnotherapeut zie ik dagelijks de gevolgen van de negatieve verhalen die mensen zich op onbewust niveau vertellen. Zo hebben veel mensen niet in de gaten dat ze risicomijdend zijn geworden. Ze durven zich niet te laten zien uit angst voor afwijzing of kritiek. En leggen de lat hoog op zoek naar bevestiging en waardering. De druk en dieperliggende angsten leiden tot ongelooflijk veel stress. En stress zorgt voor veel narigheid zowel op fysiek- als mentaal vlak. Nu ik het hele mechanisme doorzie, voel ik het als mijn plicht om dit met zoveel mogelijk mensen te delen. Want het verklaart waarom op wilskracht gewoontes veranderen nooit zal lukken. Hiermee worden alleen symptomen bestreden en blijft de echte oorzaak bestaan, Ik wil jou stimuleren en helpen de echte oorzaak van de problemen die je ervaart op te sporen en op te lossen. Zodat ook jij heel eenvoudig een stressvrij lijf en leven kunt creëren.
Reactie plaatsen