Jawel hoor, de frustiesnoepbrigade kwam weer langs. Ze komen nooit alleen. Het begint met opperfrustie. Waarschijnlijk eentje die de moed verloren heeft, het geloof in de hele wereld kwijt is geraakt en bij voorbaat iedereen die een helpende hand uitsteekt een oplichter, boef of andersoortig gespuis vindt.
Jeetje wat erg eigenlijk als je zo het leven door moet worstelen. Dat moet een hele pijnlijke toestand zijn voor die mensen. Dat zien ze zelf niet. Ze willen het graag pijnlijk voor een ander maken. Want zelf snappen ze het wel. Denken ze.
Waar ging het mis? Denk ik tegenwoordig. Ooit niet hoor. Toen lag ik er ook nog wel wakker van. Nu niet meer. Hypnose hè, dat is een sterk spulletje.
Zij voelen zich blijkbaar gefrustreerd. Ze hebben van alles geprobeerd om af te vallen. Niet gelukt. En dat lag natuurlijk allemaal aan van alles en nog wat. Maar nooit lag het aan hunzelf.
Het waren teveel feestjes. Tegenwoordig kan dat het excuus niet meer zijn, maar dan is het juist weer dat er geen feestjes zijn. Gaan ze daar weer door eten.
Of het dieet was niet goed. Of al die lui op social media die beweren dat ze de oplossing hebben.
Ja, beweer ik ook. Geef ik toe. En die oplossing is er ook. Alleen die oplossing werkt niet bij de frustiesnoepbrigade. Want hoe denk je dat er ooit nog iets zal werken als je nergens meer in gelooft.
Dan wordt het wel een heel lastig verhaal. Het gevaar van deze snoepfrusties is dat ze mensen die nog enigszins een klein spikkeltje geloof hebben, meesleuren in hun eigen pijn.
En die mensen laten zich meesleuren en ontnemen zich vervolgens de kans om te ontsnappen aan de klauwtjes van de voedselindustrie die ze van alle kanten probeert te verleiden om die kleurige, geurige, giftige chemiebommetjes maar vooral in de mond te stoppen en je spijsvertering door te jagen.
Nu komt het meest bizarre. Die voedselindustrie, dat zijn natuurlijk geen oplichters of boeven. Tenminste dat lijkt de frustiesnoeper wel te geloven. Nee, dat zijn de mensen die het goed met je voor hebben. Waar je tenminste waar krijgt voor je geld. Die zorgen voor voedsel. En voedsel heb je nodig.
Inderdaad, gezond voedsel wel. Maar al die kleur-, geur- en smaakstoffen niet hoor. En die zitten zo ongeveer overal in. En wat moet je met een chipsstraat in een supermarkt? Hard voorbij lopen zou ik zeggen. Maar nee, het is daar serieus druk. En de schappen zijn leeg. Terwijl de relatief gezonde producten weggegooid worden omdat ze aan de straatstenen niet te slijten zijn. Erg eigenlijk toch?
Nee, die voedselindustrie die snapt het tenminste. Die begrijpen die frusties wel. En daardoor is de werkelijke boef heilig en de helpende hand een oplichter.
Het blijft interessant allemaal. Hoe het brein werkt en onlogisch ineens toch weer logisch wordt. Het zou bijna grappig kunnen zijn als het niet eigenlijk heel verdrietig is voor deze mensen. Want zo werkt het onbewuste. Het is één groot verdedigingsspel. Een verdediging waarmee ze zichzelf onthouden van een gezonder lichaam en een gezonder leven.
Omdat ze blijkbaar iets te winnen hebben met hun snoepgedrag. Het levert ze iets op. En dat moet met hand en tand verdedigd worden. Ze gaan gewoon om zich heen slaan, zodat ze niet bij zichzelf hoeven te wezen.
Ze kunnen het zelf nog niet zien. Rookbommen worden gegooid. Anderen hebben de schuld en zij blijven eenzaam achter met pijn die ze niet voelen omdat ze er een stevige muur omheen hebben gezet. Soms zelfs letterlijk en figuurlijk met een dikke laag buikvet.
En helaas is deze groep best wel groot. Dat is heel jammer voor ze. Want je gelooft toch niet dat het deze frustiebrigade nog lukt om ooit hun doel te bereiken? Nee, als je nergens meer in gelooft, dan zal er ook niets meer veranderen.
Ze hangen aan de lippen van Johma en Croky geeft ze een vette knipoog. Ze smelten ter plekke en gaan thuis onder het genot van een overheerlijke dr. Oetkercake afgeven op de mensen die het juist wel goed met ze voor hebben.
Prima toch. Moeten ze lekker doen als dat ze een fijn gevoel geeft.
Maar jij bent zo niet. Jij bent wel serieus. Want je bent hier nog dus ik ga ervan uit dat je serieus bent als het gaat om je gezondheid en je lichaam. Dat je nog gelooft dat er wel degelijk een oplossing is. En misschien ben je nog wat sceptisch of moet je het nog eerst eens zien. Misschien zelfs wennen aan het idee. Dat is helemaal prima. Uiteindelijk zal je een keer besluiten dat ervaren toch echt het beste is wat je kunt doen.
Dan zal je volledig overtuigd raken dat hypnose wel degelijk een oplossing kan zijn. Als je wilt dat het gebeurt, dan maak je dat het gebeurt. Zo werkt het en ondertussen mogen we best wat compassie hebben met de frustiesnoepbrigade. Want hoe naar is het voor ze dat zij zichzelf mooie kansen onthouden?
Klik hier voor een baanbrekende oplossing die jouw snoepfrustratie in 21 minuten oplost.
